نامه ای از یک کودک به پدر و مادرش
پدر و مادر عزیزم
من خیلی تلاش می کنم تا آنچه را که درست است انجام دهم، تا همه مقررات و قوانین خانه را بخاطر بسپارم، اما باور کنید آن ها خیلی زیاد هستند و من گاهی گیج و هیجان زده یا خسته می شوم و این باعث می شود تا من بعضی از آن ها را فراموش کنم و خود و شما را به زحمت بیاندازم.
بعضی وقت ها شما به من کاری را می گویید و من آنچه را که شما می خواهید دقیقاً نمی دانم چیست یا چه زمانی باید انجام دهم و در حالی که در تلاش هستم تا آن کار را به شکلی که فکر می کنم درست است انجام دهم شما به شدت عصبانی می شوید و حرف هایی به من می زنید که من به کلی همه چیز را فراموش میکنم . آن وقت کمی! سرم داد می کشید و من هم دیگر نمی توانم کارهای خوب را انجام دهم.
شما از من می خواهید که شبیه شما باشم. من هم خیلی دوست دارم تا مثل شما باشم.
خوب آیا شما دوست دارید که در مقابل دیگران تنبیه شوید؟ من هم دوست ندارم.
آیا شما دوست دارید مدت زیادی در یک جا بی حرکت بنشینید؟ من هم دوست ندارم.
آیا شما بعضی وقت ها بعضی چیزها را فراموش نمی کنید؟ من هم فراموش می کنم.
آیا شما بعضی وقتها خسته و عصبی نمی شوید؟ من هم بعضی وقتها این طوری می شوم.
شما از بعضی چیزها بدتان نمی آید و بی میل نمی شوید؟ خوب من هم بعضی وقت ها بی میل می شوم.
باور کنید که من هم دوست ندارم از کسی که به شدت عصبانی است کتک بخورم. بخصوص این که چندین برابر هم از من بزرگتر باشد!!!!
والدین عزیزم
چیزی که من واقعاً دوست دارم این است که شما دست من را بگیرید و با هم باشیم تا چیزهای خوب یاد بگیرم نه این که من را هل بدهید یا بکشید تا چیزهای خوب یاد بگیرم. خواهش میکنم لطفاً لطفاً لطفاً فقط اشتباهات من را نبینید و وقت هایی که کار درستی انجام می دهم یا خیال می کنم که کار درستی انجام داده ام ، به من توجه کنید.
با همه این حرفها می دانید که چقدر شماها را دوست دارم، که پناهم شما هستید. می دانید که به شما افتخار می کنم و همیشه از خوبی های شما برای دوستانم می گویم بطوری که آن ها هم فکر می کنند شما بهترین هستید! و هر وقت بچه بدی می شوم و شما ازمن عصبانی می شوید و من را تنبیه می کنید برای دیگران این حرفها را نمی گویم و این چیزهای خانه را پنهان می کنم چون این ها تقصیر من است.
خلاصه این که پدر و مادر عزیزم به شما عشق می ورزم و از خدا ممنونم که شما را به من داده است.
