نگاهی کوتاه به زندگی امام سجاد علیه السلام
ایشان فرزند امام حسین(ع) و شهربانو هستند .ایشان را با کنیه های ابوالحسن و ابومحمد و با القاب زین العابدین، سید الساجدین، سجاد، زکی، ابن الخیرتین و امین می شناسند.
حضرت دو ساله بودند که حضرت امیر(س) به شهادت رسیدند و سپس امام حسن(ع) به امامت رسیده و در حالی که نوجوان 12 ساله ای بودند با شهادت عموی بزرگوارشان، پدرشان به امامت رسیدند. و حضرت همواره همراه پدر بودند و شاهد ظلم و بیدادگری معاویه و بنی امیه. تا اینکه با مرگ معاویه، یزید به حکومت رسید و از والی مدینه خواست تا از حسین بن علی(ع) بیعت بگیرد که زیر بار ظلم نرفتن امام(ع) به واقعه کربلا انجامید.
«علی بن الحسین علیه السلام در واقعه کربلا همراه پدرش بود و در آن هنگام، از عمر شریفش 23 سال می گذشت. فرزند ایشان، امام محمد باقر علیه السلام که از کربلا تا شهادت همراه پدر بود، سه یا چهار ساله بود. امام زین العابدین (ع) در آن هنگام به سبب بیماری در جهاد شرکت نکرد و خداوند او را برای هدایت مسلمانان نگه داشت و نسل رسول الله صلی الله علیه و آله از فاطمه (س) در ذریه امام حسین علیه السلام به امام سجاد علیه السلام و اولاد او منحصر شد.
دوران امامت آن بزرگوار همزمان بود با 6 خلیفه اموی و زبیری از جمله یزید بن معاویه، معاویه بن یزید، عبدالله بن زبیر، مروان بن حکم، عبدالملک بن مروان و ولید بن عبدالملک که هر کدام در سفاکی از دیگری گوی سبقت را ربوده بود. در اولین سال های امامت حضرت که همزمان با خلافت یزید بود، جهان اسلام سال های پر التهابی را می گذراند و شورش های بسیاری به وقوع می پیوست.
صحیفه سجادیه یادگاری گرانبها از امام سجاد(ع) است که نیایش‌های ایشان را در برمی گیرد و شامل 75 دعا و نیایش است که علاوه بر راز و نیاز با حضرت حق، مواضع سیاسی ایشان را نیز در برگرفته است. این کتاب گرانبها به زبور آل محمد(ص) شهرت یافته است. از دیگر آثار آن حضرت، مناسک حج، رساله حقوق، الجامع فی الفقه، صحیفه الزهد و کتاب حدیث را می توان نام برد سرانجام امام(ع) در حالی که تحت مراقبت شدید ماموران شام بودند، در روز بیست و پنجم محرم الحرام به وسیله ولید بن عبدالملک به شهادت رسیدند.
